بازی محیطی هنر نجات تخم مرغ در ۲۶ تیر ماه سال ۱۴۰۱ در پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران برگزار شد. انجمن علمی معماری دانشگاه قصد داشت آخر ترم و سال تحصیلی، برنامهای برای دانشجویان معماری و شهرسازی تدارک ببینه. پس با استودیو خرِ سرکش (نام سابق استودیو شبگرد فعلی) تماس گرفتن تا یک بازی براشون طراحی کنه.
هدف بازی ساده بود. بازی در دو فاز صورت میگرفت. در فاز اول، بچهها یک بازی محیطی انجام میدادن و امتیاز میگرفتن. اونها میتونستن به کمک امتیازهاشون، مواد اولیهی ساخت یک سازه رو از فروشگاه بازی بخرن. در فاز دوم، اونها باید سازهای میساختن که جلوی شکسته شدن یک تخم مرغ رو بگیره. در نهایت هم باید سازهها تست میشد.
ولی بازی محیطی چیه؟ بازی محیطی شامل معماهاییه که پاسخشون رو با دقت به محیط اطراف به دست میارین. چیزی شبیه به اتاقهای فرار، با این تفاوت که برای طراحی معماهای محیطی در محیط، و در این بازی، در دانشکده تغییری به وجود نمیاد. بازیکنان نیز در حین بازی نباید در فضای دانشکده تغییری به وجود بیارن، چیزی رو جا به جا کنن و یا از سر جاش بردارن؛ مگر اینکه در صورت سوال به طور مشخص به انجام عمل خاصی اشاره شده باشه.
پس یک سری معما در محیط پردیس هنرهای زیبا طراحی شد. همهی کنج و زوایای پردیس رو در نظر گرفتیم تا بچهها مجبور شن بیشتر توی محیط بگردن. بازیکنان باید از صورت سوال و نقشه استفاده میکردن تا جای معماها رو پیدا کنن و وقتی به اونجا
میرسیدن، پاسخشون رو در ربات تلگرام بازی وارد میکردن. ربات مسئولیت صحتسنجی پاسخها رو بر عهده داشت. طبیعتا هر تیمی که پاسخ درست رو وارد میکرد امتیاز اون معما رو هم به دست میآورد.
اکثر سوالها برای همهی تیمهای شرکتکننده قابل پاسخ دادن بود، به جز دو معمای خاص بونتی. معماهای بونتی سوالهایی بودن که تنها اولین گروهی که موفق میشد بهشون پاسخ بده امتیازش رو برنده میشد. قاعدتا گروههای دیگه با جواب دادن به این معما دیگه امتیازی نمیگرفتن. پس لازم بود هر گروهی هر چه سریعتر پاسخ معمای بونتی رو پیدا کنه تا از گروههای دیگه جلو بزنه.
بعد از از به پایان رسیدن فاز اول بازی (فاز بازی محیطی) هر گروهی به اندازهی امتیازهایی که دریافت کرده بود امکان خرید از فروشگاه بازی داشت. توی این فروشگاه انواع و اقسام مواد و وسایل نیاز برای ساخت سازه ارائه میشد، از انواع نی و چوب و سیخ گرفته تا کش و چسب و مقوا و حتی بادکنک.
ولی مهم بود که بچهها تمام امتیازهاشون رو صرف خرید مواد اولیه نکنن. در واقع امتیازهایی که در فاز اول به دست آورده بودن، توی امتیاز نهاییشون در پایان بازی حساب میشد و با خرج کردن امتیاز در فروشگاه بازی، از امتیاز نهاییشون کم میکردن. پس باید توی خرید مواد اولیه دقت به خرج میدادن و تا جای ممکن سازهشون رو از اول درست طراحی میکردن.
بعد از اینکه مهلت ساخت سازهها به پایان رسید، وقت آزمایش بود. سازه روی زمین قرار میگرفت و تخم مرغ از ارتفاع ۴ متری رها میشد تا روی سازه بیفته. امتیاز هر سازه از فرمول زیر حساب میشد، به شرط اینکه تخم مرغ نشکنه و سالم بمونه:
مثلا اگه ارتفاع سازهی گروهی ۴۰ سانتی متر و ارتفاع پرتاب هم ۴ متر میبود، گروه در نهایت ۵۰ امتیاز میگرفت.
مثلا اگه ارتفاع سازهی گروهی ۴۰ سانتی متر و ارتفاع پرتاب هم ۴ متر میبود، گروه در نهایت ۵۰ امتیاز میگرفت.